หลุมระหว่างทาง

ความทุกข์=ปัญหา=อุปสรรค=หลุมระหว่างทาง


วันนี้เจอหลุมมากมาย ในการปั่น หลุมเหล่านั้นเราจะผ่านมันไปหรือหลบไป แล้วแต่เรา

เราจะกับอย่างไรกับหลุมมันไม่สำคัญเท่ากับ === เราคิดอย่างไรกับหลุมเหล่านั้นต่างหาก ? ? ? ? ? ? ?

กระเป๋าแสดงตัวตน

  เพื่อนที่เดินทางกับเราไปตลอดก็คือกระเป๋าคู่กาย ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ต้องพร้อมจะใส่สิ่งของต่างๆ ทั้งของที่จำเป็นและไม่จำเป็น ซึ่งสิ่งต่างๆล้วนมีผลต่อการเดินทางของเราในแต่ละครั้ง เหตุผลของการเลือกกระป๋าก็มาจากเหล่าคาวของในการเดินทาง

 สิ่งต่างๆมากมายที่ต้องไปกับการเดินทางนั้นเราจะเตรียมสิ่งของที่สำคัญในการออกไปใช้ชีวิตข้างนอก ที่ชีวิตไม่ได้มีครบทุกอย่างเหมือนในบ้านของเราหรือที่พักอาศัยของเราประจำวันอยู่แล้ว การสัมผัสกับการขาดเหลืออะไรบ้างอย่างในชีวิต เพื่อให้ชีวิตได้สำรวจตัวเองว่าเราสำคัญกับอะไรบ้าง สิ่งของเหล่านั้นเกิดคุณค่าต่อเราหรือไม่อย่างไร

 การเดินทางแต่ละครั้งสิ่งที่ให้การเดินทางนั้นอยู่ได้ก็เป็นสิ่งของที่เป็นปัจจัยสี่ คือเครื่องนุ่นห่ม(เสื้อผ้า) ยา(ใช้ในยามเป็นโรคหรือป้องแมลง สำคัญมาอยู่) ที่อยู่อาศัย(ที่พักในยามโลกกลางคืน) และอาหาร(ทำให้มีแรงกาย แรงใจ) นอกเหนือจากนี้คือความสบาย ความสะดวกของเราต่างๆ ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับบุคคลนั้นจะเอาไปหรือไม่ แต่ก็ต้องพึ่งรู้เสมอว่ามันเป็นภาระกับเราได้เช่นกัน

 ข้างในกระเป๋าคือของที่เราเลือกแล้ว ว่าสำคัญไม่มากก็น้อยหรืออาจเผื่อไว้ในยามจำเป็น แต่ทั้งหมดก็ต้องมาดูว่าการเดินทางนั้นไปอย่างไร รูปแบบการเดินทาง อากาศ สภาพแวดล้อม ฤดูกาลเป็นต้น ถ้าเรามีข้อมูลที่พอสมควรก็ทำให้เลือกของที่จะไปได้

 ผู้คนมักจะถามว่าจะต้องเตรียมของอย่างไรสำหรับการเดินทาง การเตรียมของนั้นขึ้นอยู่ที่คนเดินทางเท่านั้นที่จะให้ความสำคัญกับการเดินทางอย่างไร ในบ้างครั้งเราเตรียมดีแล้วแต่พอถึงเวลาเดินทางก็ทำให้เราไม่ได้เอาของสิ่งนั้นมาก็เกิดได้เสมอทุกครั้งการเดินทาง และเตรียมดีแล้วแต่พอถึงเวลาก็ทำให้เราเอาของที่ไม่ได้ใช้มาซึ่งก็เกิดได้เสมอเช่นกัน แต่สำหรับผมการขาดเหลือของสิ่งของที่เตรียมไปมันสอนให้เราเตรียมตัวดีขึ้นให้ความสำคัญกับการเลือกทำให้เข้าใจการจะใช้ชีวิตที่อาจไม่ต้องตรบทุกอย่างในชีวิต เราก็สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้


- กระเป๋าใบหนึ่งที่รับภาระในการเดินทางซึ่งเต็มไปด้วยของมากมาย ใจที่เดินทางด้วยจักรก็ต้องเอาเราแบกใส่ท้ายจักรแล้วติดไปด้วยตลอดเลย เราสบายที่ถูกวางไว้ท้ายจักรผูกกับตะแกรงจักร เรามีคู่ด้วยที่เหมือนเราเลยเป็นใบโคลนนิ่งลักษณะใกล้เคียงกันแต่วางไว้คนละด้านของท้ายจักร เรามีเพื่อนอีกสองคนเป็นไอ้พักและไอ้ห่มที่อยู่ท้ายจักรเสมอ มันได้เปรียบเราตรงที่มันถูกวางไว้เหนือตะแกรงซึ่งก็อยู่เหนือเราด้วย ใจได้พาเราไปเชียงใหม่โดยเรามีของเยอะมากเลย เราจะบอกใจว่าของนั้นมันมากไปแต่เราไม่บอกใจดีกว่า เพราะเราอยากให้ใจได้เรียนรู้ด้วยตัวใจเอง ใจพาเรานั่งรถไฟไปเราเข้าใจเลยว่าการเดินทางด้วยรถไฟเป็นอย่างไร คงเหมือนที่ใครๆก็พูดเลย เราถึงเชียงใหม่ใจเอาเราผูกไว้ท้ายจักร ใจพาไปด้วยจักร จักรพักเราพัก จักรเดินเราเดิน เมื่อถึงเวลาพิสูจน์ตัวตนของเรา เราก็จะแสดงให้เต็มที่ คราวนี้ใจมีความท้าทายต่อเรา จักร ไอ้พัก และไอ้ห่ม ใจมันขึ้นเขาสูงใหญ่ นั้นก็เท่ากับทำให้เราได้พิสูจน์เลย อิอิ เรามีของที่จะปล่อยออกมาให้ใจรู้ ของที่ว่ามีเยอะมาก ของเป็นความยาก ความหนัก ความเผื่อ ความเกินความจำเป็น ความเหนื่อย ความท้อ ความชัน ความถ่วงเป็นต้น ไอ้เรามันไม่เท่าไรหรอ แต่ของมันมีความรู้สึกจึงแสดงให้เรารู้ เราก็เก็บความรู้สึกไว้ไม่อยู่จึงให้ใจมารับรู้ด้วย... ไอ้เรามีของก็เยอะแล้ว แต่อย่าลืมจักร ไอ้พัก ไอ้ห่มด้วยมันก็มากับเรานะ...

...ใจเอย...เข้าใจ...รับรู้...ในตัวเรา...

...ทุกสรรพสิ่ง...ล้วน...เรียนรู้...

...ขาดเกิน...คือ...สมดุล...

...จงเลือก...ใน...ไม่เที่ยง...เอยยยย

การเดินทางในใจ

ผมพยายามเดินทางเพื่อหาความหมายมากมายในชีวิตและจิตใจ แต่การเดินทางของผมก็เริ่มจากจุดเริ่มต้นไปจบที่จุดสุดท้ายไม่ว่าการเดินทางนั้นจะสั้นหรือยาวเท่าไรไม่สำคัญ ซึ่งสิ่งที่สำคัญกว่าคือการเราได้เรียนรู้จากการเดินทางมากน้อยแค่ไหน

เรื่องราวมากมายที่ประสบ พบเจอ ทำให้ได้เรียนรู้และเข้าใจมันมากขึ้น มันอาจเป็นเพียงระยะเวลาสั้นๆหรือยาวนานทุกช่วงเวลาก็มีความหมายในตัวของมัน การที่เราประสบ พบเจอมันอาจเป็นเรื่องบังเอิญหรือจงใจเจอแต่ทุกครั้งก็ทำให้มีความสุขและความทุกข์อยู่เป็นนัยยะ

ทุกครั้งที่เราต้องตัดสินใจจะทำอะไรหรือแม้แต่การเดินทางก็ทำให้เกิดข้อดีและข้อเสียได้เสมอ การเลือกก็มาพร้อมกับการตัดสินใจในทุกๆครั้งหรืออาจไม่ทุกครั้งก็ได้แต่สุดท้ายสิ่งที่เราเลือกนั้นเราจะทำให้มีคุณค่าต่อตัวเองหรือคนรอบข้างอย่างไร

อดีตที่เราผ่านมาแล้วมันทำให้เราเป็นเราอยู่ทุกวัน อาจมีผลส่งมาถึงอนาคตของเราก็ได้แต่ตอนนั้นเรายังไม่รู้หรอว่าจะส่งผลหรือไม่อย่างไร แต่สิ่งนั้นก็มีคุณค่าในตัวของมันและอาจมีสิ่งสวยงามมากกว่าที่คิดอีก

ปัจจุบัน ณ ขณะนี้เรากำลังทำอะไร... เป็นคำถามที่เราตอบตัวเองได้เสอม แต่ถามว่าจะเป็นอย่างไรก็ไม่สามารถตอบได้ทุกเรื่องราวของปัจจุบันหรอ ทุกสิ่งทุกอย่างมันมีเหตุผลของมัน เราก็เช่นกันที่มีเหตุผลและเหตุปัจจัยบ้างอย่างที่ทำให้เราต้องเลือกสิ่งนี้ ในทุกขณะตอนนี้เราก็ทำหน้าที่ของตัวมันให้ดีที่สุดเท่าที่มันจะให้กับเราได้ ผลที่ออกมาจะดีหรือแย่เราก็ต้องยอมรับกับผลที่เกิดขึ้นในอนาคตของเรา

อนาคต คือเรื่องราวที่ยังไม่ได้เกิดขึ้น มีทั้งเรื่องราวที่ดีและแย่สำหรับเราให้ยอมรับ เข้าใจ เรียนรู้ ปรับปรุง เปลื่ยนแปลง ซึ่งส่งผลกับเราโดยตรงหรือทางอ้อม

ใจดวงนี้ที่เป็นของเรามันคิด รับรู้ ความรู้สึกต่างๆ เรื่องราวต่างๆ มีทั้งคำถาม คำตอบ มากมาย อาจจะไม่สามารถรู้ได้ในปัจจุบันแต่ก็อาจรู้ได้เมื่อผ่านไปเป็นอนาคต การเดินทางในทุกช่วงขณะเรามีเรื่องราวเกิดเยอะจนบ้างทีก็รับรู้ไม่ได้ทั้งหมด ซึ่งเรายังคงจะเดินทาง ค้นหา ค้นพบกับสิ่งที่อยู่ข้างนอกได้เสอมหรือไม่ เพื่อให้ได้รับรู้ได้เสอมว่าเรื่องราวของมันยังเกิดเสอม การค้นหา ค้นพบของเราแม้จะเคยผ่านไปมาแล้วแต่ถ้าเราไปอีกมันจะให้ความรู้สึกเดิมหรือไม่ เราไม่รู้ได้เลยก็ต่อเมื่อเราไปอีกครั้ง แต่ส่วนใหญ่ก็จะให้ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมหรอ เพราะเป็นช่วงเวลาที่ผ่านไปแล้ว ซึ่งทุกอย่างล้วนมีเวลาของมัน

อดีต ผ่านไป เวลาล่วง 

เรา อยู่ที่ใจ ปัจจุบัน

เดิน ค้นหา ค้นพบ

เพื่อ เข้าใจ รับรู้

ทุกอย่างเป็นอยู่ในตัวมัน...